Ticaret, Siyaset ve Cemiyet hayatının önemli simalarından Mustafa Çelenli Karabük Derin Haber'e özel hazırladığı yazısında çok önemli tespit ve hatırlatmalar yaptı. İşte Çelenli'nin müthiş yazısı:

NAMAZ, CAMİDEN ÇIKINCA,

HAC, MEKKE’DEN DÖNÜNCE,

RAMAZAN, ORUÇ BİTİNCE BAŞLAR.

Müslüman, hayatını doğumundan ölümüne kadar her nefeste Allah’ın rızasına uygun şekilde yaşamaya gayret eden insandır.

Gerek Cami ve Namaz, gerek Mekke ve Hac, gerekse Ramazan ve diğer bütün ibadetler kulu kulluğa hazırlar. Allah’ın kulu olduğunun farkına vardırır. Ahlakını güzelleştirir, kötülüklerden uzaklaştırır. Kötü huylarından kurtarır. Erdemli bireyler meydana getirir. Erdemli toplumlar hedefler ve huzurlu bir birey ve toplumun oluşmasını sağlar.

Ramazan, Mü’min için bu keyfiyeti kazanması adına muhteşem bir egzersiz, mükemmel bir fırsattır.

Ramazan otuz gün ile sınırlı değildir. Her yıl on gün evvel gelir. Ortalama otuz altı senede bir devreder, senenin bütün günlerine denk gelmesi aslında "her günü oruç, her geceyi Kadir ve bütün bir Ömrü Ramazan kılma" çağrısıdır.

Ömrü Ramazan kılmanın bir alameti de Ramazan'dan hemen sonra tutulan Şevval orucu... Efendimiz'in beyanıyla; "Ramazan orucuyla Şevvalde de 6 gün oruç tutan, bir yıl oruç tutmuş sayılır.'' (İbni Mâce) Yine Taberâni'nin kaydettiği farklı bir vecihle ''Ramazandan sonra Şevval ayında da 6 gün oruç tutan, anasından doğduğu günkü gibi günahsız olur.''

Ramazan bitince, kulluk bitmiyor. Ramazan'da yakalanılan kulluk modunun, devam ettirilmesi. Çıtayı sürekli yüksek tutmaya uğraşılması gerekir ki "edilen bayram"ın bir anlamı olsun. Kazanılmış maneviyatın bereketi ömrün sonunu anlamlandırsın ve imanla gidişe vesile olsun. “Ömrü RAMAZAN olanın ölümü BAYRAM olur.”

"Ramazan bitti" diye, ubudiyette boşluk yahut tatil olmaz. Olması gerekenin adı "tatil değil tebdil"dir. Tebdîl ise; Ramazan değişikliğini tüm hayata yansıtma gayretidir. Alışkanlık kazandığı kulluğunu devam ettirme azim ve çabasıdır.

"Sana ölüm gelinceye kadar, Rabbine ibadet et." (Hicr - 98)

Ubudiyet, ibadetle teşekkül eder. Her ibadet insanın bir yönünü inşa eder. Bir ibadetin inşa edeceği eksiklik bir başka ibadetle kapatılamaz. Kulluğun diğer yönleri gibi orucun bağrında da nice hakikatler saklıdır. Yer yer hikmeti ve faydası kâbilinden konuşulanlar, denizden bir damla misalidir yalnızca... Efendimiz'in nasihat isteyen kimilerine (bir rivayette, zina etmek isteyen gence) başka şeyi değil de "özellikle orucu tavsiye etmesi" bu anlamda çok manidardır.

Oruc'un farklılığına işaret eden Kuds-i rivayetteki: "Oruçlu kimse benim için yemesini, içmesini, cinsî arzusunu terk eder. Oruç, doğrudan doğruya bana edilen (riya karışmayan) bir ibâdettir. Onun ecrini de doğrudan doğruya ben veririm. Hâlbuki diğer güzel amellerin hepsi on misli ile ödenir." (Buhari)

Oruç(savm) "tutmak" demektir. Kendini tutmaktır oruç ve kendini bir kıvamda tutmaktır. Allah gündemli bir hayata adapte olmaktır. Orucu emreden ayette de öne çıkarılan budur.

"Ey iman edenler! Allah’a karşı gelmekten sakınmanız için oruç, sizden öncekilere farz kılındığı gibi, size de farz kılındı." (Bakara - 183)

Oruç olmazsa kişi kendini tutamıyor. Şimdilerde "otokontrol" denen "irade hassasiyeti" kavranamıyor ve ruhlarda bir cinnet depreşmesi yaşanıyor. İnsanın kalbini derin çatlaklar sarıveriyor. Kişiler buhran ve bunalımlardan kendilerini kurtaramıyor. Bir türlü mutlu olamıyor. Ruhunun ihtiyacı olan huzuru yakalayamıyor. Allah’ı çok kolay unutuyor. Yaşantısında yok gibi davranabiliyor. Hayatının ölçüsü Kur’an değilse, yaşadıkları ona Allah’ı unutturuyor. Kulun derdi Allah’ın rızası olmaz ise dünya dertleri kişiyi kuşatıyor. Şeytanın ve nefsin oyuncağı durumuna düşüyor. “Şeytan önce insana Allah’ı unutturuyor, Sonra “çağdaş” çöplükte, ne bulursa yutturuyor.” Sözünde olduğu gibi kişinin artık bütün derdi dünya oluyor ve sonra da o insanın dünya kadar derdi oluyor ve dertlerinden kurtulmak için çırpındıkça daha büyük dertlerin pençesine düşüyor. Günümüz insanının hali pürmelali böyle maalesef.

Oruçla uruc (ruhen yüceliş) eyleyemeyenlerin itirafıdır, aslında şu cümleler:

"kendimi tutamadım", "bir anlık nefsime uydum", "dilimi tutamadım", "öfkeme engel olamadım", "elinden tutamadım" ve daha nicesi... pişmanlıklar, pişmanlıklar. Kendini bilemediği, özüne dönmeyi beceremediği, yolunu bulamadığı, midesini tıka basa doldururken ruhunu aç bıraktığı için kendisine zehir ve zindan ettiği şu geçici dünya onu ebedi hayatta da mutlu olacağı bir sonuca götürmeyecektir.

Ramazan'da tutulan Oruç, Şevval'de bırakılmamalı, (Perşembe-Pazartesi-Ayın Ortası) diye Sünnet ile desteklenmeli ki ömür disipline olsun, tüm uzuvlar oruçla tutulsun. İnsan orucu, oruç insanı tutmalı. Bu oruçlar, İnsandan daha fazla gayretle tutanını tutacak. Tuttuğunu koparan modern insana inat, tuttuğunu tamir eder oruç. Elinden tutuğunu ayaklandırır. Bu nedenle Hakkıyla ikame edilmiş oruçların, günü gelince şu ümmeti ayağa kaldıracağından hiç şüphemiz olmasın. Efendimiz'in "Oruç kalkandır" buyurması bir nebze şu saydıklarımıza işarettir.

Ramazan, oruç bitince başlar. Bir Okuldur Ramazan. Öğrettikleri ile bizleri hayata hazırlar. Yaşanan fırtına karşı siper, ruhlardaki tusunamilere karşı güvenli bir liman oluşturur ve bunalımların önüne geçer. “Allah’a teslim olan dünyayı teslim alır. Nefsine teslim olan dünyanın altında kalır.”

Namazın sürekli kılınmasını, zekâtın bir defa değil her yıl emredilmesini, Hacca gidip geri dönenlerin dillerinden düşürmedikleri "bir daha" özlemi insanın süreklilik arzu ve ihtiyacında olduğunun işaretleridir. İnsana süreklilik, ebedilik arzusu verilmiş. Sahip olduklarının devamlılığını istiyor fıtrat. O halde sorumluluklarda da süreklilik gerekli ki bu ebedilik arzusu insanın sadece geçici hayat için değil, ebedi hayat için yaratıldığının da bariz bir kanıtıdır.

Ramazanda kazanılan keyfiyetle Allah aşkı kalbe düşmemişse, günahlardan sıyrılma kıvamı oluşmamışsa, Ramazan sonrası hayat eski gaflete dönüş olur ki, insan ömründe fırsat o k yakalayabileceği çok fazla Ramazan yoktur. Bu Ramazan belki de sondur.

Günah sofrasından doğrulmayanın

Gönül sofrasında gözü olur mu?

Allah aşkı ile yoğrulmayanın,

O’na naz etmeye yüzü olur mu?

"Anasından doğduğu günkü gibi günahsız" olmak için Ramazan’ın, Kadir gecesinin, Şevval ayının kadrini bilen, Ramazan'ı ayın birine değil ömrün hepsine yayan ve dört mevsim bağrında Ramazanlar yaşayan güzel insan selam olsun...

Ömrünüz Ramazan, Akibetiniz hayır, Ahiretiniz Bayram Olsun.

Editör: Haber Merkezi